een nieuwe dag in Beerwah

We gaan nu nog maar eens proberen of het werkt, anders stap ik over op facebook.
vanmorgen is de duitse jongen vertrokken en ben ik nu echt helemaal op mezelf.
Ik had het vanmorgen wel even moeilijk, dat ik nu helemaal alleen alles moet doen en regelen, maar nu gaat alles weer oke gelukkig.

Ik had weer een dag in de kids zoo en het was eigenlijk het zelfde als gisteren dus daarover valt niet zo veel te vertellen.
Behalve dat het echt super warm was vandaag en elke beweging moeizaam is. Je zweet van top tot teen en echt overal.
Toen ik klaar was met mijn dag en ik bij de deur stond bij carol om me af te melden, vroeg ze mee of ik ook naar het kerstfeest van de zoo ging. Ik had dit al gelezen, maar ik wist echt niet hoe ik er moest komen. Ik ga echt niet fietsen in het donker over die weg.
Ik vertelde dat haar ook en ze zei dat ze even iemand ging regelen die me zou brengen en dat veel mensen wel me weer terug naar huis willen brengen.
Dat wordt nog gezellig morgen, kan ik ook eindelijk echt met mensen contact leggen ipv zo oppervlakkig.

Ik pakte mijn fiets om naar het hostel te fietsen en ik zag een hele maar dan ook een hele donkere wolk hangen. Mijn gedachten op dat moment was ook dat ik zo snel mogelijk moest fietsen om daar droog aan te komen.
Ik was er bijna nog 5 minuten fietsen en ik zag over de weg een donkere bruine waas, zo hard was het aan het waaien.
In eens kreeg ik zand in mijn ogen en sprong van mijn fiets af. Dan maar lopen he!
Naar een eindje te hebben gelopen stopte een auto voor mij. Er kwam een vrouw uit die ook bij de zoo werkt en ze zei dat ze me naar het hostel ging brengen, omdat het heel gevaarlijk was om het stuk te lopen of te fietsen.
Ik was haar echt heel dankbaar ook. Zo ben ik droog thuis gekomen.

Ik ben benieuwd wat me morgen gaat brengen.
liefs uit beerwah